Pronunciation: /afkœtn̩/
verb
Syllabication: af·köt·ten
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­köt­ten
past participle:
af­kött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kött af
du kött­st af
he/se/dat kött af
wi kött af
ji kött af
se kött af
past:
ik kött af
du kött­st af
he/se/dat kött af
wi köt­ten af
ji köt­ten af
se köt­ten af
perfect:
ik heff af­kött
du hest af­kött
he/se/dat hett af­kött
wi hebbt af­kött
ji hebbt af­kött
se hebbt af­kött
conjunctive:
ik kött af
du kött­st af
he/se/dat kött af
wi köt­ten af
ji köt­ten af
se köt­ten af
imperative:
kött af!
kött af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + kötten
Identical words ››› Afkötten ❔︎