Pronunciation: /føː͡ɐtɛln̩/
verb
Syllabication: vör·tel·len
[1]
advanced vocabulary
German:

Verbforms:

infinitive:
vör­tel­len
past participle:
vör­tell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik tell vör
du tell­st vör
he/se/dat tell­t vör
wi tell­t vör
ji tell­t vör
se tell­t vör
past:
ik tell vör
du tell­st vör
he/se/dat tell vör
wi tel­len vör
ji tel­len vör
se tel­len vör
perfect:
ik heff vör­tell­t
du hest vör­tell­t
he/se/dat hett vör­tell­t
wi hebbt vör­tell­t
ji hebbt vör­tell­t
se hebbt vör­tell­t
conjunctive:
ik tell vör
du tell­st vör
he/se/dat tell vör
wi tel­len vör
ji tel­len vör
se tel­len vör
imperative:
tell vör!
tell­t vör!

Etymology:

Compound word constructed from: vör + tellen