Pronunciation: /kɛntɐn/
verb
Syllabication: ken·tern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
ken­tern
past participle:
ken­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ken­ter
du ken­terst
he/se/dat ken­tert
wi ken­tert
ji ken­tert
se ken­tert
past:
ik ken­ter
du ken­terst
he/se/dat ken­ter
wi ken­tern
ji ken­tern
se ken­tern
perfect:
ik bün ken­tert
du büst ken­tert
he/se/dat is ken­tert
wi sünd ken­tert
ji sünd ken­tert
se sünd ken­tert
conjunctive:
ik ken­ter
du ken­terst
he/se/dat ken­ter
wi ken­tern
ji ken­tern
se ken­tern
imperative:
ken­ter!
ken­tert!