Pronunciation: /uːtluːkn̩/
verb
Syllabication: ut·lu·ken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ut­lu­ken
past participle:
ut­la­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik luuk ut
du lü­ckst ut
he/se/dat lü­ckt ut
wi luukt ut
ji luukt ut
se luukt ut
past:
ik löök ut
du löökst ut
he/se/dat löök ut
wi lö­ken ut
ji lö­ken ut
se lö­ken ut
perfect:
ik heff ut­la­ken
du hest ut­la­ken
he/se/dat hett ut­la­ken
wi hebbt ut­la­ken
ji hebbt ut­la­ken
se hebbt ut­la­ken
conjunctive:
ik löök ut
du löökst ut
he/se/dat löök ut
wi lö­ken ut
ji lö­ken ut
se lö­ken ut
imperative:
luuk ut!
luukt ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + luken