Pronunciation: /uːtvaɪ̯dn̩/
verb
Syllabication: ut·wei·den
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
gut
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ut­wei­den
past participle:
ut­weidt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik weid ut
du weidst ut
he/se/dat weidt ut
wi weidt ut
ji weidt ut
se weidt ut
past:
ik weid ut
du weidst ut
he/se/dat weid ut
wi wei­den ut
ji wei­den ut
se wei­den ut
perfect:
ik heff ut­weidt
du hest ut­weidt
he/se/dat hett ut­weidt
wi hebbt ut­weidt
ji hebbt ut­weidt
se hebbt ut­weidt
conjunctive:
ik weid ut
du weidst ut
he/se/dat weid ut
wi wei­den ut
ji wei­den ut
se wei­den ut
imperative:
weid ut!
weidt ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + weiden