Verbforms:
infinitive:
afköppen
past participle:
afköppt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik köpp af
du köppst af
he/se/dat köppt af
wi köppt af
ji köppt af
se köppt af
past:
ik köpp af
du köppst af
he/se/dat köpp af
wi köppen af
ji köppen af
se köppen af
perfect:
ik heff afköppt
du hest afköppt
he/se/dat hett afköppt
wi hebbt afköppt
ji hebbt afköppt
se hebbt afköppt
conjunctive:
ik köpp af
du köppst af
he/se/dat köpp af
wi köppen af
ji köppen af
se köppen af
imperative:
köpp af!
köppt af!