Pronunciation: /afstɾiːkn̩/
verb
Syllabication: af·strie·ken
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­strie­ken
past participle:
af­stre­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik striek af
du stri­ckst af
he/se/dat stri­ckt af
wi striekt af
ji striekt af
se striekt af
past:
ik streek af
du streekst af
he/se/dat streek af
wi stre­ken af
ji stre­ken af
se stre­ken af
perfect:
ik heff af­stre­ken
du hest af­stre­ken
he/se/dat hett af­stre­ken
wi hebbt af­stre­ken
ji hebbt af­stre­ken
se hebbt af­stre­ken
conjunctive:
ik streek af
du streekst af
he/se/dat streek af
wi stre­ken af
ji stre­ken af
se stre­ken af
imperative:
striek af!
striekt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + strieken