Pronunciation: /anɾʏkn̩/
verb
Syllabication: an·rü·cken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
an­rü­cken
past participle:
an­rü­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik rück an
du rü­ckst an
he/se/dat rü­ckt an
wi rü­ckt an
ji rü­ckt an
se rü­ckt an
past:
ik rück an
du rü­ckst an
he/se/dat rück an
wi rü­cken an
ji rü­cken an
se rü­cken an
perfect:
ik bün an­rü­ckt
du büst an­rü­ckt
he/se/dat is an­rü­ckt
wi sünd an­rü­ckt
ji sünd an­rü­ckt
se sünd an­rü­ckt
conjunctive:
ik rück an
du rü­ckst an
he/se/dat rück an
wi rü­cken an
ji rü­cken an
se rü­cken an
imperative:
rück an!
rü­ckt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + rücken
Identical words ››› anrucken ❔︎