Pronunciation: /vɾanɡəln/
verb
Syllabication: wran·geln
[1]
advanced vocabulary
Examples:
De Jungs wrangelt al wedder.

Verbforms:

infinitive:
wran­geln
past participle:
wran­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wran­gel
du wran­gelst
he/se/dat wran­gelt
wi wran­gelt
ji wran­gelt
se wran­gelt
past:
ik wran­gel
du wran­gelst
he/se/dat wran­gel
wi wran­geln
ji wran­geln
se wran­geln
perfect:
ik heff wran­gelt
du hest wran­gelt
he/se/dat hett wran­gelt
wi hebbt wran­gelt
ji hebbt wran­gelt
se hebbt wran­gelt
conjunctive:
ik wran­gel
du wran­gelst
he/se/dat wran­gel
wi wran­geln
ji wran­geln
se wran­geln
imperative:
wran­gel!
wran­gelt!

Etymology:

Word derived from: wrangen