Pronunciation: /ɾɛfn̩/
verb
Syllabication: ref·fen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ref­fen
past participle:
reff­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik reff
du reff­st
he/se/dat reff­t
wi reff­t
ji reff­t
se reff­t
past:
ik reff
du reff­st
he/se/dat reff
wi ref­fen
ji ref­fen
se ref­fen
perfect:
ik heff reff­t
du hest reff­t
he/se/dat hett reff­t
wi hebbt reff­t
ji hebbt reff­t
se hebbt reff­t
conjunctive:
ik reff
du reff­st
he/se/dat reff
wi ref­fen
ji ref­fen
se ref­fen
imperative:
reff!
reff­t!

Etymology:

Word derived from: Reff