Pronunciation: /mʊnkəln/
verb
Syllabication: mun·keln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
mun­keln
past participle:
mun­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik mun­kel
du mun­kelst
he/se/dat mun­kelt
wi mun­kelt
ji mun­kelt
se mun­kelt
past:
ik mun­kel
du mun­kelst
he/se/dat mun­kel
wi mun­keln
ji mun­keln
se mun­keln
perfect:
ik heff mun­kelt
du hest mun­kelt
he/se/dat hett mun­kelt
wi hebbt mun­kelt
ji hebbt mun­kelt
se hebbt mun­kelt
conjunctive:
ik mun­kel
du mun­kelst
he/se/dat mun­kel
wi mun­keln
ji mun­keln
se mun­keln
imperative:
mun­kel!
mun­kelt!