Pronunciation: /spɾɛɪ̯tn̩/
verb
Syllabication: spre·ten
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
spre­ten
past participle:
spra­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spreet
du sprütt­st
he/se/dat sprütt
wi spreet
ji spreet
se spreet
past:
ik sprööt
du spröötst
he/se/dat sprööt
wi sprö­ten
ji sprö­ten
se sprö­ten
perfect:
ik bün spra­ten
du büst spra­ten
he/se/dat is spra­ten
wi sünd spra­ten
ji sünd spra­ten
se sünd spra­ten
conjunctive:
ik sprööt
du spröötst
he/se/dat sprööt
wi sprö­ten
ji sprö­ten
se sprö­ten
imperative:
spreet!
spreet!