Pronunciation: /spɪt͡sn̩/
verb
Syllabication: spit·zen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
spit­zen
past participle:
spitzt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spitz
du spitzt
he/se/dat spitzt
wi spitzt
ji spitzt
se spitzt
past:
ik spitz
du spitzt
he/se/dat spitz
wi spit­zen
ji spit­zen
se spit­zen
perfect:
ik heff spitzt
du hest spitzt
he/se/dat hett spitzt
wi hebbt spitzt
ji hebbt spitzt
se hebbt spitzt
conjunctive:
ik spitz
du spitzt
he/se/dat spitz
wi spit­zen
ji spit­zen
se spit­zen
imperative:
spitz!
spitzt!

Etymology:

Word derived from: spitz