Pronunciation: /stɾiːkn̩/
verb
Syllabication: strie·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
German:

Verbforms:

infinitive:
strie­ken
past participle:
striekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik striek
du striekst
he/se/dat striekt
wi striekt
ji striekt
se striekt
past:
ik striek
du striekst
he/se/dat striek
wi strie­ken
ji strie­ken
se strie­ken
perfect:
ik heff striekt
du hest striekt
he/se/dat hett striekt
wi hebbt striekt
ji hebbt striekt
se hebbt striekt
conjunctive:
ik striek
du striekst
he/se/dat striek
wi strie­ken
ji strie­ken
se strie­ken
imperative:
striek!
striekt!
Identical words ››› strieken ❔︎