Pronunciation: /ʃɾuːtɐn/
verb
Syllabication: schru·tern
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
schru­tern
past participle:
schru­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schru­ter
du schru­terst
he/se/dat schru­tert
wi schru­tert
ji schru­tert
se schru­tert
past:
ik schru­ter
du schru­terst
he/se/dat schru­ter
wi schru­tern
ji schru­tern
se schru­tern
perfect:
ik heff schru­tert
du hest schru­tert
he/se/dat hett schru­tert
wi hebbt schru­tert
ji hebbt schru­tert
se hebbt schru­tert
conjunctive:
ik schru­ter
du schru­terst
he/se/dat schru­ter
wi schru­tern
ji schru­tern
se schru­tern
imperative:
schru­ter!
schru­tert!