Utspraak op Platt: /afvɪkəln/
Verb
Sülven: af·wi·ckeln
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wat, wat opwickelt is, wedder uteneen maken
düütsch:
abwickeln
Bispelen:
Wickel man en beten Draht af, dat wi dat hier fasttüdern köönt.

Verbformen:

Infinitiv:
af­wi­ckeln
PPP:
af­wi­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wi­ckel af
du wi­ckelst af
he/se/dat wi­ckelt af
wi wi­ckelt af
ji wi­ckelt af
se wi­ckelt af
Vergangen Tiet:
ik wi­ckel af
du wi­ckelst af
he/se/dat wi­ckel af
wi wi­ckeln af
ji wi­ckeln af
se wi­ckeln af
Perfekt:
ik heff af­wi­ckelt
du hest af­wi­ckelt
he/se/dat hett af­wi­ckelt
wi hebbt af­wi­ckelt
ji hebbt af­wi­ckelt
se hebbt af­wi­ckelt
Kunjunktiv:
ik wi­ckel af
du wi­ckelst af
he/se/dat wi­ckel af
wi wi­ckeln af
ji wi­ckeln af
se wi­ckeln af
Imperativ:
wi­ckel af!
wi­ckelt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + wickeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.