Utspraak op Platt: /ɾuːtmɔːkn̩/
Verb
Sülven: rut·ma·ken
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
sik goot utwickeln
düütsch:
sich herausmachen
Bispelen:
Goot sühst du ut! Du hest di würklich rutmaakt, sietdem ik di dat leste Maal sehn heff!
[2]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wegmaken
düütsch:
entfernen
herauslösen
Bispelen:
Bevör wi de Karsberen för den Koken bruken köönt, mööt wi dor de Steen rutmaken.

Verbformen:

Infinitiv:
rut­ma­ken
PPP:
rut­maakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik maak rut
du maakst rut
he/se/dat maakt rut
wi maakt rut
ji maakt rut
se maakt rut
Vergangen Tiet:
ik möök rut
du möökst rut
he/se/dat möök rut
wi mö­ken rut
ji mö­ken rut
se mö­ken rut
Perfekt:
ik heff rut­maakt
du hest rut­maakt
he/se/dat hett rut­maakt
wi hebbt rut­maakt
ji hebbt rut­maakt
se hebbt rut­maakt
Kunjunktiv:
ik möök rut
du möökst rut
he/se/dat möök rut
wi mö­ken rut
ji mö­ken rut
se mö­ken rut
Imperativ:
maak rut!
maakt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + maken

Tohoopsett Wöör:

rut
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.