Aussprache op Platt: /anpɾaxɐn/
Verb
Silbentrennung: an·pra·chern
[1]
Randwortschatz
plattdeutsch:
bedelhaftig angahn
deutsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­pra­chern
Partizip Perfekt:
an­pra­chert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik pra­cher an
du pra­cherst an
he/se/dat pra­chert an
wi pra­chert an
ji pra­chert an
se pra­chert an
Imperfekt:
ik pra­cher an
du pra­cherst an
he/se/dat pra­cher an
wi pra­chern an
ji pra­chern an
se pra­chern an
Perfekt:
ik heff an­pra­chert
du hest an­pra­chert
he/se/dat hett an­pra­chert
wi hebbt an­pra­chert
ji hebbt an­pra­chert
se hebbt an­pra­chert
Konjunktiv:
ik pra­cher an
du pra­cherst an
he/se/dat pra­cher an
wi pra­chern an
ji pra­chern an
se pra­chern an
Imperativ:
pra­cher an!
pra­chert an!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: an + prachern