Pronunciation: /knʊksn̩/
verb
Syllabication: knu·cksen
[1]
advanced vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
knu­cksen
past participle:
knu­ckst
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik knu­cks
du knu­ckst
he/se/dat knu­ckst
wi knu­ckst
ji knu­ckst
se knu­ckst
past:
ik knu­cks
du knu­ckst
he/se/dat knu­cks
wi knu­cksen
ji knu­cksen
se knu­cksen
perfect:
ik heff knu­ckst
du hest knu­ckst
he/se/dat hett knu­ckst
wi hebbt knu­ckst
ji hebbt knu­ckst
se hebbt knu­ckst
conjunctive:
ik knu­cks
du knu­ckst
he/se/dat knu­cks
wi knu­cksen
ji knu­cksen
se knu­cksen
imperative:
knu­cks!
knu­ckst!

Etymology:

Word derived from: knucks