Pronunciation: /tɔu̯snɛːɾən/
verb
Syllabication: to·sne·ren
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
Se hebbt em de Kehl tosneert.

Verbforms:

infinitive:
to­sne­ren
past participle:
to­sneert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik sneer to
du sneerst to
he/se/dat sneert to
wi sneert to
ji sneert to
se sneert to
past:
ik sneer to
du sneerst to
he/se/dat sneer to
wi sne­ren to
ji sne­ren to
se sne­ren to
perfect:
ik heff to­sneert
du hest to­sneert
he/se/dat hett to­sneert
wi hebbt to­sneert
ji hebbt to­sneert
se hebbt to­sneert
conjunctive:
ik sneer to
du sneerst to
he/se/dat sneer to
wi sne­ren to
ji sne­ren to
se sne­ren to
imperative:
sneer to!
sneert to!

Etymology:

Compound word constructed from: to + sneren