Utspraak op Platt: /tɔu̯snɛːɾən/
Verb
Sülven: to·sne·ren
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Se hebbt em de Kehl tosneert.

Verbformen:

Infinitiv:
to­sne­ren
PPP:
to­sneert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sneer to
du sneerst to
he/se/dat sneert to
wi sneert to
ji sneert to
se sneert to
Vergangen Tiet:
ik sneer to
du sneerst to
he/se/dat sneer to
wi sne­ren to
ji sne­ren to
se sne­ren to
Perfekt:
ik heff to­sneert
du hest to­sneert
he/se/dat hett to­sneert
wi hebbt to­sneert
ji hebbt to­sneert
se hebbt to­sneert
Kunjunktiv:
ik sneer to
du sneerst to
he/se/dat sneer to
wi sne­ren to
ji sne­ren to
se sne­ren to
Imperativ:
sneer to!
sneert to!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: to + sneren