Pronunciation: /afkɔu̯pm̩/
verb
Syllabication: af·ko·pen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­ko­pen
past participle:
af­koff­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik koop af
du koff­st af
he/se/dat koff­t af
wi koopt af
ji koopt af
se koopt af
past:
ik kööp af
du kööpst af
he/se/dat kööp af
wi kö­pen af
ji kö­pen af
se kö­pen af
perfect:
ik heff af­koff­t
du hest af­koff­t
he/se/dat hett af­koff­t
wi hebbt af­koff­t
ji hebbt af­koff­t
se hebbt af­koff­t
conjunctive:
ik kööp af
du kööpst af
he/se/dat kööp af
wi kö­pen af
ji kö­pen af
se kö­pen af
imperative:
koop af!
koopt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + kopen