Pronunciation: /tɔu̯nɔːɡəln/
verb
Syllabication: to·na·geln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
to­na­geln
past participle:
to­na­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik na­gel to
du na­gelst to
he/se/dat na­gelt to
wi na­gelt to
ji na­gelt to
se na­gelt to
past:
ik na­gel to
du na­gelst to
he/se/dat na­gel to
wi na­geln to
ji na­geln to
se na­geln to
perfect:
ik heff to­na­gelt
du hest to­na­gelt
he/se/dat hett to­na­gelt
wi hebbt to­na­gelt
ji hebbt to­na­gelt
se hebbt to­na­gelt
conjunctive:
ik na­gel to
du na­gelst to
he/se/dat na­gel to
wi na­geln to
ji na­geln to
se na­geln to
imperative:
na­gel to!
na­gelt to!

Etymology:

Compound word constructed from: to + nageln