Pronunciation: /føː͡ɐɡɛːm̩/
verb
Syllabication: vör·ge·ven
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
He hett de Köh Maissilo vörgeven.

Verbforms:

infinitive:
vör­ge­ven
past participle:
vör­ge­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik geev vör
du giff­st vör
he/se/dat giff­t vör
wi geevt vör
ji geevt vör
se geevt vör
past:
ik gaff vör
du gaff­st vör
he/se/dat gaff vör
wi gaf­fen vör
ji gaf­fen vör
se gaf­fen vör
perfect:
ik heff vör­ge­ven
du hest vör­ge­ven
he/se/dat hett vör­ge­ven
wi hebbt vör­ge­ven
ji hebbt vör­ge­ven
se hebbt vör­ge­ven
conjunctive:
ik gaff vör
du gaff­st vör
he/se/dat gaff vör
wi gaf­fen vör
ji gaf­fen vör
se gaf­fen vör
imperative:
geev vör!
geevt vör!

Etymology:

Compound word constructed from: vör + geven