Pronunciation: /ɡɾʊbəln/
verb
Syllabication: grub·beln
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Wat grubbelst un grabbelst du dor in mien Kraam?

Verbforms:

infinitive:
grub­beln
past participle:
grub­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik grub­bel
du grub­belst
he/se/dat grub­belt
wi grub­belt
ji grub­belt
se grub­belt
past:
ik grub­bel
du grub­belst
he/se/dat grub­bel
wi grub­beln
ji grub­beln
se grub­beln
perfect:
ik heff grub­belt
du hest grub­belt
he/se/dat hett grub­belt
wi hebbt grub­belt
ji hebbt grub­belt
se hebbt grub­belt
conjunctive:
ik grub­bel
du grub­belst
he/se/dat grub­bel
wi grub­beln
ji grub­beln
se grub­beln
imperative:
grub­bel!
grub­belt!