Utspraak op Platt: /ɡɾʊbəln/
Verb
Sülven: grub·beln
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
grabbeln
düütsch:
grabbeln
nedderlandsch:
grabbelen
engelsch:
grope
Bispelen:
Wat grubbelst un grabbelst du dor in mien Kraam?

Verbformen:

Infinitiv:
grub­beln
PPP:
grub­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik grub­bel
du grub­belst
he/se/dat grub­belt
wi grub­belt
ji grub­belt
se grub­belt
Vergangen Tiet:
ik grub­bel
du grub­belst
he/se/dat grub­bel
wi grub­beln
ji grub­beln
se grub­beln
Perfekt:
ik heff grub­belt
du hest grub­belt
he/se/dat hett grub­belt
wi hebbt grub­belt
ji hebbt grub­belt
se hebbt grub­belt
Kunjunktiv:
ik grub­bel
du grub­belst
he/se/dat grub­bel
wi grub­beln
ji grub­beln
se grub­beln
Imperativ:
grub­bel!
grub­belt!
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.