Pronunciation: /tɔu̯pakn̩/
verb
Syllabication: to·pa·cken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
to­pa­cken
past participle:
to­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik pack to
du pa­ckst to
he/se/dat pa­ckt to
wi pa­ckt to
ji pa­ckt to
se pa­ckt to
past:
ik pack to
du pa­ckst to
he/se/dat pack to
wi pa­cken to
ji pa­cken to
se pa­cken to
perfect:
ik heff to­pa­ckt
du hest to­pa­ckt
he/se/dat hett to­pa­ckt
wi hebbt to­pa­ckt
ji hebbt to­pa­ckt
se hebbt to­pa­ckt
conjunctive:
ik pack to
du pa­ckst to
he/se/dat pack to
wi pa­cken to
ji pa­cken to
se pa­cken to
imperative:
pack to!
pa­ckt to!

Etymology:

Compound word constructed from: to + packen