Pronunciation: /øːvɐkɔːm̩/
verb
Syllabication: ö·ver·ka·men
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Opmaal överkeem mi dat Pruusten.

Verbforms:

infinitive:
ö­ver­ka­men
past participle:
ö­ver­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ö­ver­kaam
du ö­ver­kumm­st
he/se/dat ö­ver­kumm­t
wi ö­ver­kaamt
ji ö­ver­kaamt
se ö­ver­kaamt
past:
ik ö­ver­keem
du ö­ver­keemst
he/se/dat ö­ver­keem
wi ö­ver­ke­men
ji ö­ver­ke­men
se ö­ver­ke­men
perfect:
ik heff ö­ver­ka­men
du hest ö­ver­ka­men
he/se/dat hett ö­ver­ka­men
wi hebbt ö­ver­ka­men
ji hebbt ö­ver­ka­men
se hebbt ö­ver­ka­men
conjunctive:
ik ö­ver­keem
du ö­ver­keemst
he/se/dat ö­ver­keem
wi ö­ver­ke­men
ji ö­ver­ke­men
se ö­ver­ke­men
imperative:
ö­ver­kaam!
ö­ver­kaamt!
infinitive:
ö­ver­ka­men
past participle:
ö­ver­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ö­ver­kumm
du ö­ver­kumm­st
he/se/dat ö­ver­kumm­t
wi ö­ver­kaamt
ji ö­ver­kaamt
se ö­ver­kaamt
past:
ik ö­ver­keem
du ö­ver­keemst
he/se/dat ö­ver­keem
wi ö­ver­ke­men
ji ö­ver­ke­men
se ö­ver­ke­men
perfect:
ik heff ö­ver­ka­men
du hest ö­ver­ka­men
he/se/dat hett ö­ver­ka­men
wi hebbt ö­ver­ka­men
ji hebbt ö­ver­ka­men
se hebbt ö­ver­ka­men
conjunctive:
ik ö­ver­keem
du ö­ver­keemst
he/se/dat ö­ver­keem
wi ö­ver­ke­men
ji ö­ver­ke­men
se ö­ver­ke­men
imperative:
ö­ver­kumm!
ö­ver­kaamt!
infinitive:
ö­ver­ka­men
past participle:
ö­ver­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ö­ver­kaam
du ö­ver­kümm­st
he/se/dat ö­ver­kümm­t
wi ö­ver­kaamt
ji ö­ver­kaamt
se ö­ver­kaamt
past:
ik ö­ver­keem
du ö­ver­keemst
he/se/dat ö­ver­keem
wi ö­ver­ke­men
ji ö­ver­ke­men
se ö­ver­ke­men
perfect:
ik heff ö­ver­ka­men
du hest ö­ver­ka­men
he/se/dat hett ö­ver­ka­men
wi hebbt ö­ver­ka­men
ji hebbt ö­ver­ka­men
se hebbt ö­ver­ka­men
conjunctive:
ik ö­ver­keem
du ö­ver­keemst
he/se/dat ö­ver­keem
wi ö­ver­ke­men
ji ö­ver­ke­men
se ö­ver­ke­men
imperative:
ö­ver­kaam!
ö­ver­kaamt!

Etymology:

Compound word constructed from: över + kamen
Identical words ››› överkamen ❔︎