Pronunciation: /ɪnbɾɪnɡn̩/
verb
Syllabication: in·brin·gen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:
[2]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
in­brin­gen
past participle:
in­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bring in
du bringst in
he/se/dat bringt in
wi bringt in
ji bringt in
se bringt in
past:
ik brö­ch in
du bröch­st in
he/se/dat brö­ch in
wi brö­chen in
ji brö­chen in
se brö­chen in
perfect:
ik heff in­bröch­t
du hest in­bröch­t
he/se/dat hett in­bröch­t
wi hebbt in­bröch­t
ji hebbt in­bröch­t
se hebbt in­bröch­t
conjunctive:
ik brö­ch in
du bröch­st in
he/se/dat brö­ch in
wi brö­chen in
ji brö­chen in
se brö­chen in
imperative:
bring in!
bringt in!

Etymology:

Compound word constructed from: in + bringen