Utspraak op Platt: /ɪnbɾɪnɡn̩/
Verb
Sülven: in·brin·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
in­brin­gen
PPP:
in­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bring in
du bringst in
he/se/dat bringt in
wi bringt in
ji bringt in
se bringt in
Vergangen Tiet:
ik brö­ch in
du bröch­st in
he/se/dat brö­ch in
wi brö­chen in
ji brö­chen in
se brö­chen in
Perfekt:
ik heff in­bröch­t
du hest in­bröch­t
he/se/dat hett in­bröch­t
wi hebbt in­bröch­t
ji hebbt in­bröch­t
se hebbt in­bröch­t
Kunjunktiv:
ik brö­ch in
du bröch­st in
he/se/dat brö­ch in
wi brö­chen in
ji brö­chen in
se brö­chen in
Imperativ:
bring in!
bringt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + bringen