Pronunciation: /anɾɔːkn̩/
verb
Syllabication: an·ra·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Hau mi nich! — Ik heff di doch kuum anraakt!

Verbforms:

infinitive:
an­ra­ken
past participle:
an­raakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik raak an
du raakst an
he/se/dat raakt an
wi raakt an
ji raakt an
se raakt an
past:
ik raak an
du raakst an
he/se/dat raak an
wi ra­ken an
ji ra­ken an
se ra­ken an
perfect:
ik bün an­raakt
du büst an­raakt
he/se/dat is an­raakt
wi sünd an­raakt
ji sünd an­raakt
se sünd an­raakt
conjunctive:
ik raak an
du raakst an
he/se/dat raak an
wi ra­ken an
ji ra­ken an
se ra­ken an
imperative:
raak an!
raakt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + raken