Pronunciation: /ɾuːttɾɛkn̩/
verb
Syllabication: rut·tre·cken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
rut­tre­cken
past participle:
rut­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik treck rut
du tre­ckst rut
he/se/dat tre­ckt rut
wi tre­ckt rut
ji tre­ckt rut
se tre­ckt rut
past:
ik tröck rut
du trö­ckst rut
he/se/dat tröck rut
wi trö­cken rut
ji trö­cken rut
se trö­cken rut
perfect:
ik heff rut­tro­cken
du hest rut­tro­cken
he/se/dat hett rut­tro­cken
wi hebbt rut­tro­cken
ji hebbt rut­tro­cken
se hebbt rut­tro­cken
conjunctive:
ik tröck rut
du trö­ckst rut
he/se/dat tröck rut
wi trö­cken rut
ji trö­cken rut
se trö­cken rut
imperative:
treck rut!
tre­ckt rut!
infinitive:
rut­tre­cken
past participle:
rut­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik treck rut
du tre­ckst rut
he/se/dat tre­ckt rut
wi tre­ckt rut
ji tre­ckt rut
se tre­ckt rut
past:
ik treck rut
du tre­ckst rut
he/se/dat treck rut
wi tre­cken rut
ji tre­cken rut
se tre­cken rut
perfect:
ik heff rut­tro­cken
du hest rut­tro­cken
he/se/dat hett rut­tro­cken
wi hebbt rut­tro­cken
ji hebbt rut­tro­cken
se hebbt rut­tro­cken
conjunctive:
ik treck rut
du tre­ckst rut
he/se/dat treck rut
wi tre­cken rut
ji tre­cken rut
se tre­cken rut
imperative:
treck rut!
tre­ckt rut!

Etymology:

Compound word constructed from: rut + trecken