Pronunciation: /dɔːlbɾɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: dal·bre·ken
[1]
advanced vocabulary
Examples:
He is ünner sien swoor Schicksal dalbraken.
[2]
peripheral vocabulary
Examples:
Wi hebbt unse ole Schüün nu ok dalbraken.

Verbforms:

infinitive:
dal­bre­ken
past participle:
dal­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik breek dal
du bri­ckst dal
he/se/dat bri­ckt dal
wi breekt dal
ji breekt dal
se breekt dal
past:
ik bröök dal
du bröökst dal
he/se/dat bröök dal
wi brö­ken dal
ji brö­ken dal
se brö­ken dal
perfect:
ik bün dal­bra­ken
du büst dal­bra­ken
he/se/dat is dal­bra­ken
wi sünd dal­bra­ken
ji sünd dal­bra­ken
se sünd dal­bra­ken
conjunctive:
ik bröök dal
du bröökst dal
he/se/dat bröök dal
wi brö­ken dal
ji brö­ken dal
se brö­ken dal
imperative:
breek dal!
breekt dal!

Etymology:

Compound word constructed from: dal + breken