Pronunciation: /ʃɛtɐn/
verb
Syllabication: schet·tern
[1]
advanced vocabulary
[2]
peripheral vocabulary
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
schet­tern
past participle:
schet­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schet­ter
du schet­terst
he/se/dat schet­tert
wi schet­tert
ji schet­tert
se schet­tert
past:
ik schet­ter
du schet­terst
he/se/dat schet­ter
wi schet­tern
ji schet­tern
se schet­tern
perfect:
ik heff schet­tert
du hest schet­tert
he/se/dat hett schet­tert
wi hebbt schet­tert
ji hebbt schet­tert
se hebbt schet­tert
conjunctive:
ik schet­ter
du schet­terst
he/se/dat schet­ter
wi schet­tern
ji schet­tern
se schet­tern
imperative:
schet­ter!
schet­tert!

Etymology:

Word derived from: Schetter