Pronunciation: /uːtʃiːtn̩/
verb
Syllabication: ut·schie·ten
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ut­schie­ten
past participle:
ut­sche­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schiet ut
du schitt­st ut
he/se/dat schitt ut
wi schiet ut
ji schiet ut
se schiet ut
past:
ik scheet ut
du scheetst ut
he/se/dat scheet ut
wi sche­ten ut
ji sche­ten ut
se sche­ten ut
perfect:
ik heff ut­sche­ten
du hest ut­sche­ten
he/se/dat hett ut­sche­ten
wi hebbt ut­sche­ten
ji hebbt ut­sche­ten
se hebbt ut­sche­ten
conjunctive:
ik scheet ut
du scheetst ut
he/se/dat scheet ut
wi sche­ten ut
ji sche­ten ut
se sche­ten ut
imperative:
schiet ut!
schiet ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + schieten