Pronunciation: /vœ͡ɐpəln/
verb
Syllabication: wör·peln
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Du büst an de Reeg mit Wörpeln!

Verbforms:

infinitive:
wör­peln
past participle:
wör­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wör­pel
du wör­pelst
he/se/dat wör­pelt
wi wör­pelt
ji wör­pelt
se wör­pelt
past:
ik wör­pel
du wör­pelst
he/se/dat wör­pel
wi wör­peln
ji wör­peln
se wör­peln
perfect:
ik heff wör­pelt
du hest wör­pelt
he/se/dat hett wör­pelt
wi hebbt wör­pelt
ji hebbt wör­pelt
se hebbt wör­pelt
conjunctive:
ik wör­pel
du wör­pelst
he/se/dat wör­pel
wi wör­peln
ji wör­peln
se wör­peln
imperative:
wör­pel!
wör­pelt!

Etymology:

Word derived from: Wörpel