Pronunciation: /aftɔkn̩/
verb
Syllabication: af·to·cken
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­to­cken
past participle:
af­to­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik tock af
du to­ckst af
he/se/dat to­ckt af
wi to­ckt af
ji to­ckt af
se to­ckt af
past:
ik tock af
du to­ckst af
he/se/dat tock af
wi to­cken af
ji to­cken af
se to­cken af
perfect:
ik heff af­to­ckt
du hest af­to­ckt
he/se/dat hett af­to­ckt
wi hebbt af­to­ckt
ji hebbt af­to­ckt
se hebbt af­to­ckt
conjunctive:
ik tock af
du to­ckst af
he/se/dat tock af
wi to­cken af
ji to­cken af
se to­cken af
imperative:
tock af!
to­ckt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + tocken