Utspraak op Platt: /aftɔkn̩/
Verb
Sülven: af·to·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­to­cken
PPP:
af­to­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tock af
du to­ckst af
he/se/dat to­ckt af
wi to­ckt af
ji to­ckt af
se to­ckt af
Vergangen Tiet:
ik tock af
du to­ckst af
he/se/dat tock af
wi to­cken af
ji to­cken af
se to­cken af
Perfekt:
ik heff af­to­ckt
du hest af­to­ckt
he/se/dat hett af­to­ckt
wi hebbt af­to­ckt
ji hebbt af­to­ckt
se hebbt af­to­ckt
Kunjunktiv:
ik tock af
du to­ckst af
he/se/dat tock af
wi to­cken af
ji to­cken af
se to­cken af
Imperativ:
tock af!
to­ckt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + tocken