Pronunciation: /afstʏbm̩/
verb
Syllabication: af·stüb·ben
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­stüb­ben
past participle:
af­stübb­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik stübb af
du stübb­st af
he/se/dat stübb­t af
wi stübb­t af
ji stübb­t af
se stübb­t af
past:
ik stübb af
du stübb­st af
he/se/dat stübb af
wi stüb­ben af
ji stüb­ben af
se stüb­ben af
perfect:
ik heff af­stübb­t
du hest af­stübb­t
he/se/dat hett af­stübb­t
wi hebbt af­stübb­t
ji hebbt af­stübb­t
se hebbt af­stübb­t
conjunctive:
ik stübb af
du stübb­st af
he/se/dat stübb af
wi stüb­ben af
ji stüb­ben af
se stüb­ben af
imperative:
stübb af!
stübb­t af!

Etymology:

Word derived from: af