Utspraak op Platt: /afstʏbm̩/
Verb
Sülven: af·stüb·ben
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­stüb­ben
PPP:
af­stübb­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stübb af
du stübb­st af
he/se/dat stübb­t af
wi stübb­t af
ji stübb­t af
se stübb­t af
Vergangen Tiet:
ik stübb af
du stübb­st af
he/se/dat stübb af
wi stüb­ben af
ji stüb­ben af
se stüb­ben af
Perfekt:
ik heff af­stübb­t
du hest af­stübb­t
he/se/dat hett af­stübb­t
wi hebbt af­stübb­t
ji hebbt af­stübb­t
se hebbt af­stübb­t
Kunjunktiv:
ik stübb af
du stübb­st af
he/se/dat stübb af
wi stüb­ben af
ji stüb­ben af
se stüb­ben af
Imperativ:
stübb af!
stübb­t af!

Etymologie:

Woort afleidt von: af