Pronunciation: /tɔu̯faln̩/
verb
Syllabication: to·fal·len
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Mi sünd meist de Ogen tofullen.
Synonyms:

Verbforms:

infinitive:
to­fal­len
past participle:
to­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fall to
du fall­st to
he/se/dat fall­t to
wi fall­t to
ji fall­t to
se fall­t to
past:
ik füll to
du füll­st to
he/se/dat füll to
wi fül­len to
ji fül­len to
se fül­len to
perfect:
ik bün to­ful­len
du büst to­ful­len
he/se/dat is to­ful­len
wi sünd to­ful­len
ji sünd to­ful­len
se sünd to­ful­len
conjunctive:
ik füll to
du füll­st to
he/se/dat füll to
wi fül­len to
ji fül­len to
se fül­len to
imperative:
fall to!
fall­t to!
infinitive:
to­fal­len
past participle:
to­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fall to
du fall­st to
he/se/dat fall­t to
wi fall­t to
ji fall­t to
se fall­t to
past:
ik full to
du full­st to
he/se/dat full to
wi ful­len to
ji ful­len to
se ful­len to
perfect:
ik bün to­fal­len
du büst to­fal­len
he/se/dat is to­fal­len
wi sünd to­fal­len
ji sünd to­fal­len
se sünd to­fal­len
conjunctive:
ik full to
du full­st to
he/se/dat full to
wi ful­len to
ji ful­len to
se ful­len to
imperative:
fall to!
fall­t to!

Etymology:

Compound word constructed from: to + fallen