Pronunciation: /anpɪŋəln/
verb
Syllabication: an·pin·geln
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
an­pin­geln
past participle:
an­pin­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik pin­gel an
du pin­gelst an
he/se/dat pin­gelt an
wi pin­gelt an
ji pin­gelt an
se pin­gelt an
past:
ik pin­gel an
du pin­gelst an
he/se/dat pin­gel an
wi pin­geln an
ji pin­geln an
se pin­geln an
perfect:
ik heff an­pin­gelt
du hest an­pin­gelt
he/se/dat hett an­pin­gelt
wi hebbt an­pin­gelt
ji hebbt an­pin­gelt
se hebbt an­pin­gelt
conjunctive:
ik pin­gel an
du pin­gelst an
he/se/dat pin­gel an
wi pin­geln an
ji pin­geln an
se pin­geln an
imperative:
pin­gel an!
pin­gelt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + pingeln