Pronunciation: /afɾʊbəln/
verb
Syllabication: af·rub·beln
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
af­rub­beln
past participle:
af­rub­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik rub­bel af
du rub­belst af
he/se/dat rub­belt af
wi rub­belt af
ji rub­belt af
se rub­belt af
past:
ik rub­bel af
du rub­belst af
he/se/dat rub­bel af
wi rub­beln af
ji rub­beln af
se rub­beln af
perfect:
ik heff af­rub­belt
du hest af­rub­belt
he/se/dat hett af­rub­belt
wi hebbt af­rub­belt
ji hebbt af­rub­belt
se hebbt af­rub­belt
conjunctive:
ik rub­bel af
du rub­belst af
he/se/dat rub­bel af
wi rub­beln af
ji rub­beln af
se rub­beln af
imperative:
rub­bel af!
rub­belt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + rubbeln