Pronunciation: /affɾɛɪ̯tn̩/
verb
Syllabication: af·fre·ten
[1]
advanced vocabulary
Examples:
De Hasen hebbt mi den ganzen Kohl affreten.

Verbforms:

infinitive:
af­fre­ten
past participle:
af­fre­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik freet af
du fritt­st af
he/se/dat fritt af
wi freet af
ji freet af
se freet af
past:
ik freet af
du freetst af
he/se/dat freet af
wi fre­ten af
ji fre­ten af
se fre­ten af
perfect:
ik heff af­fre­ten
du hest af­fre­ten
he/se/dat hett af­fre­ten
wi hebbt af­fre­ten
ji hebbt af­fre­ten
se hebbt af­fre­ten
conjunctive:
ik freet af
du freetst af
he/se/dat freet af
wi fre­ten af
ji fre­ten af
se fre­ten af
imperative:
freet af!
freet af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + freten