Pronunciation: /ɾafkɾiːɡn̩/
verb
Syllabication: raf·krie·gen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Kannst du mi de Doos von’t Schapp rafkriegen?

Verbforms:

infinitive:
raf­krie­gen
past participle:
raf­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krieg raf
du krigg­st raf
he/se/dat krigg­t raf
wi kriegt raf
ji kriegt raf
se kriegt raf
past:
ik kreeg raf
du kreegst raf
he/se/dat kreeg raf
wi kre­gen raf
ji kre­gen raf
se kre­gen raf
perfect:
ik heff raf­kre­gen
du hest raf­kre­gen
he/se/dat hett raf­kre­gen
wi hebbt raf­kre­gen
ji hebbt raf­kre­gen
se hebbt raf­kre­gen
conjunctive:
ik kreeg raf
du kreegst raf
he/se/dat kreeg raf
wi kre­gen raf
ji kre­gen raf
se kre­gen raf
imperative:
krieg raf!
kriegt raf!

Etymology:

Compound word constructed from: raf + kriegen