Pronunciation: /afbɾɪnɡn̩/
verb
Syllabication: af·brin·gen
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­brin­gen
past participle:
af­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bring af
du bringst af
he/se/dat bringt af
wi bringt af
ji bringt af
se bringt af
past:
ik brö­ch af
du bröch­st af
he/se/dat brö­ch af
wi brö­chen af
ji brö­chen af
se brö­chen af
perfect:
ik heff af­bröch­t
du hest af­bröch­t
he/se/dat hett af­bröch­t
wi hebbt af­bröch­t
ji hebbt af­bröch­t
se hebbt af­bröch­t
conjunctive:
ik brö­ch af
du bröch­st af
he/se/dat brö­ch af
wi brö­chen af
ji brö­chen af
se brö­chen af
imperative:
bring af!
bringt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + bringen