Pronunciation: /affɪŋəɾɛːɾən/
verb
Syllabication: af·fin·ge·re·ren
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
Dat kannst du di sülven affingereren.

Verbforms:

infinitive:
af­fin­ge­re­ren
past participle:
af­fin­ge­reert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fin­ge­reer af
du fin­ge­reerst af
he/se/dat fin­ge­reert af
wi fin­ge­reert af
ji fin­ge­reert af
se fin­ge­reert af
past:
ik fin­ge­reer af
du fin­ge­reerst af
he/se/dat fin­ge­reer af
wi fin­ge­re­ren af
ji fin­ge­re­ren af
se fin­ge­re­ren af
perfect:
ik heff af­fin­ge­reert
du hest af­fin­ge­reert
he/se/dat hett af­fin­ge­reert
wi hebbt af­fin­ge­reert
ji hebbt af­fin­ge­reert
se hebbt af­fin­ge­reert
conjunctive:
ik fin­ge­reer af
du fin­ge­reerst af
he/se/dat fin­ge­reer af
wi fin­ge­re­ren af
ji fin­ge­re­ren af
se fin­ge­re­ren af
imperative:
fin­ge­reer af!
fin­ge­reert af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + fingereren