Verbforms:
infinitive:
affingereren
past participle:
affingereert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fingereer af
du fingereerst af
he/se/dat fingereert af
wi fingereert af
ji fingereert af
se fingereert af
past:
ik fingereer af
du fingereerst af
he/se/dat fingereer af
wi fingereren af
ji fingereren af
se fingereren af
perfect:
ik heff affingereert
du hest affingereert
he/se/dat hett affingereert
wi hebbt affingereert
ji hebbt affingereert
se hebbt affingereert
conjunctive:
ik fingereer af
du fingereerst af
he/se/dat fingereer af
wi fingereren af
ji fingereren af
se fingereren af
imperative:
fingereer af!
fingereert af!
Etymology:
Compound word constructed from: af + fingereren