Verbformen:
Infinitiv:
affingereren
PPP:
affingereert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fingereer af
du fingereerst af
he/se/dat fingereert af
wi fingereert af
ji fingereert af
se fingereert af
Vergangen Tiet:
ik fingereer af
du fingereerst af
he/se/dat fingereer af
wi fingereren af
ji fingereren af
se fingereren af
Perfekt:
ik heff affingereert
du hest affingereert
he/se/dat hett affingereert
wi hebbt affingereert
ji hebbt affingereert
se hebbt affingereert
Kunjunktiv:
ik fingereer af
du fingereerst af
he/se/dat fingereer af
wi fingereren af
ji fingereren af
se fingereren af
Imperativ:
fingereer af!
fingereert af!
Etymologie:
Sett sik tohoop ut: af + fingereren