Pronunciation: /afkniːm̩/
verb
Syllabication: af·knie·ven
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:

Verbforms:

infinitive:
af­knie­ven
past participle:
af­knievt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kniev af
du knievst af
he/se/dat knievt af
wi knievt af
ji knievt af
se knievt af
past:
ik kniev af
du knievst af
he/se/dat kniev af
wi knie­ven af
ji knie­ven af
se knie­ven af
perfect:
ik heff af­knievt
du hest af­knievt
he/se/dat hett af­knievt
wi hebbt af­knievt
ji hebbt af­knievt
se hebbt af­knievt
conjunctive:
ik kniev af
du knievst af
he/se/dat kniev af
wi knie­ven af
ji knie­ven af
se knie­ven af
imperative:
kniev af!
knievt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + Knief