Pronunciation: /ɔpdɛnkn̩/
verb
Syllabication: op·den·ken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Ik weet noch keen Raat. Ik mutt mi noch wat opdenken.

Verbforms:

infinitive:
op­den­ken
past participle:
op­dacht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik denk op
du denkst op
he/se/dat denkt op
wi denkt op
ji denkt op
se denkt op
past:
ik dach op
du dachst op
he/se/dat dach op
wi dachen op
ji dachen op
se dachen op
perfect:
ik heff op­dacht
du hest op­dacht
he/se/dat hett op­dacht
wi hebbt op­dacht
ji hebbt op­dacht
se hebbt op­dacht
conjunctive:
ik dach op
du dachst op
he/se/dat dach op
wi dachen op
ji dachen op
se dachen op
imperative:
denk op!
denkt op!

Etymology:

Compound word constructed from: op + denken